چرا حکومت ها در دنیا مخالف رمزگذاری سرتاسر (دوطرفه) E2EE هستند

ایمن ترین ردو بدل اطلاعات رمزگذاری سرتاسر (دوطرفه) E2EE (End-to-end encryption) یک سیستم ارتباطی است که تنها افراد دو طرف ارتباط، قادر به خواندن پیام‌ها هستند. در این شیوه ارتباطی، شنود کلیدهایی که برای رمزگذاری مکالمه استفاده می‌شود برای هیچ فردی از جمله رساننده خدمات اینترنتی و ارائه دهندگان خدمات مخابراتی و حتی دولت ها  و حکومت های کشورهای مختلف امکان‌پذیر نخواهد بود.

در رمزگذاری سرتاسر از آنجا که هیچ شخص دیگری امکان کشف داده‌های در حال مبادله یا ذخیره را ندارد، امکان مراقبت و دستکاری غیرممکن است. به همین دلیل شرکت‌هایی که از شیوه رمزگذاری سرتاسر استفاده می‌کنند، نمی‌توانند پیام‌های مشتریان خود را به مقامات امنیتی ارائه دهند.

وزیر کشور بریتانیا می‌گوید:

مردم عادی اغلب سهولت استفاده و قابلیت‌های زیاد را به امنیت کامل و غیر قابل نفوذ ترجیح می‌دهند. چه کسی از واتساپ به خاطر رمزنگاری دوطرفه استفاده می‌کند؟ علت آن جز این است که این برنامه یک شیوه‌ی بسیار کاربرپسند و ارزان برای در ارتباط بودن با دوستان و خانواده ارائه می‌دهد؟ شرکت‌ها دائما در حال برقراری تعادل بین امنیت و کارایی هستند و درست در همین‌جا است که متخصصان ما اعتقاد دارند فرصت‌ها می‌توانند فریبنده باشند.

 

فعالان مدنی این اظهارات وزیر را مورد انتقاد قرار داده‌اند و می‌گویند اگر واتساپ یا اپلیکیشن‌های مشابه، استفاده از رمزنگاری پیشرفته را کنار بگذارند، افراط‌گرایان و تروریست‌ها به‌راحتی به یک اپلیکیشن پیام‌رسان دیگر که رمزنگاری دوطرفه را ارائه می‌دهد و با دولت بریتانیا همکاری نمی‌کند نقل مکان خواهند کرد.

علاوه بر این، امنیت کاربران معمولی نیز به خطر خواهد افتاد.

جیم کیلکاک، مدیر اجرایی سازمان آزادی‌ها و حقوق دیجیتال، در بیانیه‌ای اعلام کرد:

این عقیده که مردم عادی برای امنیت ارتباطات خود اهمیت قائل نیستند، خطرناک و گمراه‌کننده است. برخی از مردم در مقابل کارفرمایان، همکاران خود یا شرکت‌ها، خواستار حریم خصوصی هستند. برخی دیگر نگران اطلاعات محرمانه خود هستند یا ممکن است در کشوری با سابقه‌ی سوء‌استفاده‌های حقوق بشری مشغول به کار باشند. وزارت کشور در جایگاهی نیست که به مردم بگوید به رمزنگاری دوطرفه نیاز دارند یا نه.

پاول برنال، یکی از مدرسان ارشد مدرسه‌ی حقوق دانشگاه آنگلیای شرقی، به بیزینس اینسایدر گفت:

اظهارات امبر راد، به‌هیچ‌وجه غیر منتظره نیست. این گفته‌ها بخشی از یک جریان بزرگ‌تر هستند که از مدت‌ها پیش علیه رمزنگاری به راه افتاده است و بر پایه‌ی یک فهم نادرست از فناوری و حریم خصوصی قرار دارد. از منظر فناوری، به این نکته توجه نمی‌شود که فراهم کردن فرصت دسترسی به اطلاعات محرمانه برای مقامات دولتی یا سازمان‌های اطلاعاتی، منجر به فراهم شدن فرصت مشابه برای تمام افراد دیگر از جمله خود جنایتکاران و تروریست‌ها تا قدرت‌های خارجی و افراد مخرب می‌شود.

وی افزود:

جنایتکاران خطرناک و سازمان‌یافته و تروریست‌ها می‌توانند از رمزنگاری خودشان استفاده کنند و آن دسته از تبهکاران خرده‌پا نیز می‌توانند راه‌های مختلف دیگری پیدا کنند. تنها مردم معمولی یا به تعبیر امبر راد، «مردم واقعی» هستند که از این برنامه‌ها متضرر می‌شوند.